Ο κόκορας, η χήρα και οι δάσκαλοι!

Μικρό δυσπρόσιτο ορεινό χωριό επισκέφτηκε επιθεωρητής για να ελέγξει την κατάσταση του σχολείου.

Μετά το πέρας του ελέγχου και το περασμένο της ώρας ο πρόεδρος του χωριού ανέλαβε να βρει μέρος για να φιλοξενηθεί ο επιθεωρητής και να περάσει την βραδιά.

Στο σπίτι “ζουμερής”  χήρας υπήρχε και το μοναδικό στο χωριό διαθέσιμο κρεβάτι.

Η χήρα δέχτηκε με χαρά να τον φιλοξενήσει.

Μαγείρεψε, έστρωσε τραπέζι, του ζέστανε νερό, του ετοίμασε το δωμάτιο.

Μετά το φαγητό τον ρώτησε αν ήθελε και κάτι άλλο!

Εκείνος απάντησε αρνητικά.

Στη συνέχεια πέρασαν στο καθιστικό, κάθισαν δίπλα στο αναμμένο τζάκι και ο επιθεωρητής ήπιε το κρασάκι του και κάπνισε.

Η χήρα των ξαναρώτησε  αν ήθελε κάτι άλλο και εκείνος είπε όχι, την ευχαρίστησε και αποσύρθηκε για ύπνο.

Το πρωί η χήρα ετοίμασε πρωινό και κατέβηκε να ανοίξει το κοτέτσι.

Περιέργεια πλημμύρισε τον επιθεωρητή, όταν είδε από το κοτέτσι να βγαίνει μόνο μια κότα και να ακολουθούν καμιά δεκαριά κοκόρια!!!

Δεν άντεξε και ρώτησε τη χήρα:

-Αφού έχεις μόνο μια κότα, τι τα θέλεις τόσα πολλά κοκόρια;

Εκείνη χωρίς καθυστέρηση απάντησε:

Κύριε επιθεωρητά, ένας είναι ο κόκορας, οι άλλοι που ακολουθούν είναι … δάσκαλοι!