Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

«Το πορτραίτο ενός ηγέτη»

«Από την ιστορία του Μητσοτάκη, στον Μητσοτάκη της Ιστορίας» λέγεται το βιβλίο του καθηγητή της Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Θανάση Διαμαντόπουλου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, συμπληρώνοντας το δίτομο έργου με τη πολιτική βιογραφία του ιστορικού πολιτικού, ο οποίος υπήρξε γέννημα θρέμμα του Κέντρου, καταγγελλόμενος για την Αποστασία του 1965 και μετέπειτα ηγέτης της κεντροδεξιάς .
Πρόκειται για μνήμες, σκέψεις, διαβάσματα και συνομιλίες μιας 25χρονης γνωριμίας που περικλείονται σε αυτό το μελέτημα των 187 σελίδων το οποίο προλογίζει ο ανεξάρτητος βουλευτής και συγγραφέας Μίμης Ανδρουλάκης.
«Ο κρυφός ανταγωνιστής- πρότυπο του Κώστα Μητσοτάκη δεν ήταν ούτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου» γράφει ο Μίμης Ανδρουλάκης.
«Αυτός που εμπνέει και στοιχειώνει τις παιδικές και στη συνέχεια τις πολιτικές του φαντασιώσεις είναι ο Μεγάλος Κρητικός και συγγενής του Ελευθέριος Βενιζέλος. Όσο θα ζει θα βασανίζεται με τις συγκρίσεις και θα μηρυκάζει τις βάσιμες κριτικές για υπερβολικό πάθος και βουλησιαρχία, όπως εκείνος που είχε πει κάποτε σε ένα σύντεκνό του ότι θα μπορούσε να μεταφέρει τα Λευκά Όρη στα Χανιά».
Και συνεχίζει επισημαίνοντας ότι άλλες φορές υπερεκτιμά τις δυνατότητές του να διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό και άλλες φορές γίνεται μάντης κακών. Πάντως, η υπεραισιοδοξία του , που τον οδήγησε να μην δει τον «Αόρατο γορίλα» της Ιστορίας το μοιραίο καλοκαίρι του 1965, είναι η ίδια που τροφοδότησε την ελπίδα και την αντοχή του για το απροσδόκητο comeback του.
Στην εισαγωγή με τίτλο «Και αμφιλεγόμενος και αναμφίλεκτα μεγάλος» ο συγγραφέας υποστηρίζει πως ο Κώστας Μητσοτάκης υπήρξε πολιτικό φαινόμενο υπό την έννοια ότι είναι από τους λίγους πολιτικούς στον πλανήτη οι οποίοι απαξιώθηκαν τόσο πολύ, ως έκφραση του κυνισμού και του καιροσκοπισμού, αλλά διατήρησαν επί δεκαετίες πρωταγωνιστικούς ρόλους στη δημόσια ζωή.
Η πρωτοφανής αντοχή του- λέει - εκπλήσσει περισσότερο αν συνεκτιμήσει κανείς πως , σαν αλεξικέραυνο, τραβούσε πάντα πάνω του τους πιο ηλεκτροφόρους κεραυνούς που παρήγαγε ο εθνικός βίος: «'Αλλοτε άδικα και άλλοτε τεκμηριωμένα, ο Κρητικός πολιτικός χτυπήθηκε, απαξιώθηκε, λοιδορήθηκε, κατηγορήθηκε όσο κανένας άλλος Έλληνας δημόσιος άνδρας. Όχι σπάνια, στη συνείδηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας θεωρήθηκε ολοκληρωτικά αποβλητέος του εθνικού βίου».
Ο συγγραφέας φέρνει ως παράδειγμα την ολοσέλιδη φωτογραφία που δημοσίευσε η εφημερίδα «Αυριανή» στις 10 Μαΐου του 1985.
Ο καθηγητής αναφέρει ότι, μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας, πράκτορας της μυστικής αστυνομίας Στάζι αποκάλυψε το ρόλο της υπηρεσίας στην χάλκευση αυτού του δήθεν ντοκουμέντου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.